Wat hoor ik daar toch de laatste dagen? Van achter het hek van mijn buren komt een ongewoon geluid. Ik hoor het als ik de deur eruit ga, als ik erlangs ga en als ik naar huis kom.
Vaker zag ik de buurman in zijn tuin bezig met het bouwen van speeltoestellen voor zijn kinderen. Een klimrek met een geïntegreerd glijbaan en zelfs en dak erop was ontstaan. Maar geen redenen voor de geluiden die ik kon horen.
Komt het af van hun hond, nee, zeker niet en ook hun kinderen maken andere geluiden.
Mmm?! Mijn nieuwsgierigheid is wakker! Even aanbellen?... Nee, te opdringerig! Het geluid komt van dicht bij de port. Zou ik even binnen neuzen?... Nee, ondenkbaar, dat kan helemaal niet. En wat, als dan ineens de hond voor me staat…dus even wachten, tot ik ze tegenkom.
Ik ken het geluid en ik vind het leuk, het klinkt alsof het...oh wat leuk, als ik me niet vergis!
Een paar jaar terug had ik ze zelf en had ze er nu zeker ook weer gehad, als mijn hond niet zo graag op jacht ging naar hen.
Da komt de buurman langs en ik spreek hem aan “Wat hoor ik er toch, de laatste tijd vanuit jouw tuin, buurman?” “Ja, hallo buurvrouw, kom een keer binnen kijken”, roept hij enthousiast. “Kippen trokken bij ons in!” Had ik het toch goed. Mijn gehoor heeft me niet misleid. Wat leuk! Een ik volg de uitnodiging van de buurman naar de kippen te kijken.
“Ik heb er 5 gehaald. Ik heb ze nu 2 weken. Er zit nog een haan erbij en als hij zou kraaien, wil ik hem misschien weggeven.” “Oh nee, doe maar niet, ik heb hem nog niet horen kraaien! Het zijn krieltjes, toch? Kan best, dat het rustig blijft!” zeg ik en kniel neer bij de kooi.
Wat leuk! Ik ben “schok verlieft. De haan probeert hectiek me op afstand te houden. Maar niet onder de indruk, kan ik het niet laten mijn hand uit te streken naar hem. En ja, “ouch”, heeft die haan mijn vinger gepakt. Maar dat kan de pret niet wegnemen!
Soms kun je wat beleven achter de schuttingen!
Reactie schrijven