bloedprikken en kerstsfeer

 

Vanochtend moet ik bloed laten prikken. Geen ding, maar wel handig, dat ze tegenwoordig coronabeding afspraken maken. Je moet dus geen nummertje trekken en komt niet tussen rond de 20 anderen te zitten wachten tot je aan de beurt bent. Toch hielt me deze afspraak meer en wat langer bezig dan normaal. 

Shit, ik vind het plasbekertje niet. Maar ik had toch de afgelopen keer een lege meegenomen!? Waar kan die zijn? Meerdere keren keek ik bij gewone en buitengewone plekken in huis. Normaal doe ik ze toch hier in deze la, hmmm, nee, dan toch misschien de andere 3 á 6 laden waar het mogelijk nog kan zijn... 

Nee, hier ook niet, had dat stom ding moeten vinden met het oprichten van mijn kerstboom en het sfeervol maken van mijn huisje. 

 

Oh wat hou ik van deze tijd van het jaar! Een tijd waar je straffeloos je huis kunt volstoppen met kleine en grote lichtjes. Een tijd waar je glas, keramiek, stof en kunststof kogels, huisjes en figuurtjes en plek kan geven. Een tijd waar zelf het motto “kitsch als kitsch kan” mag. Natuurlijk maak ik er een uitzondering met betrekking tot de “kitsch”... 😉😇😃

Elk jaar begint het voor mij ermee, dat ik tegen eind november de besluit neem, dit jaar van kerstsfeer en kerstverzieringen geen gebruik te maken. En vlak voor de 2e Advent krijg ik, katholiek getogen en opgevoed, de idee: “maar een advent krans moet toch”! En ik zie me vier stompkaarsen en wat dennentakjes, dit jaar zijn het pijnboomtakjes, kopen. De vier kaarsen tussen alleen maar de takjes kan natuurlijk niet en zo ga ik op zolder. En daar zijn ze, de dozen met de kerstspullen... En die ene met de boom! Een kunstboom! Ook vond ik een kunstboom weinig aantrekkelijk en had ik vroeger altijd wel een “echte” gekocht, zo had ik ongeveer 15 jaar geleden voor een veiligere en makkelijke variatie gekozen. Deze boom sluimerde nu al 8 jaar ongebruikt in zijn doos. 

De laatste jaren kregen alleen de bomen buiten wat lichtjes en binnen zat kerstman, engel en co. op raambanken, tafeltjes en trapjes. Aan takken voor de raam en aan het plafond gemonteerd hingen kerstballen en, en, en...

Dit jaar maak ik de boom “wakker”! Op handen en voeten kruip ik naar de achterste hoek van de berging. Hebbes...

Alle dozen naar beneden, meubels verzetten de boom opbouwen! Hemel, is die groot... en toch moet die op een bijzettafel...

Nu de lichterketten... ik heb er wel 1 of 5, maar...bij de ene die wat betreft de lengte past, zijn een aantal lichtjes stuk... dus even naar de Action, een nieuwe kopen... LED-lichtjes, beter. 

Verder met versieren... maar waar is de ster voor de top? Nieuwe kopen? Had ik maar die van de Blokker meegenomen... ach nee, ik heb voldoende aan spullen en ik vind wel iets... het wordt al donker en ik breng het “klaterzilver” aan...

Tussen in is ook het Advent stuk klaar en mijn tafel in de kerstsfeer gezet... nog even stofzuigen...

Mijn rug doet zeer, ik heb trek, maar ik ben er wel...

Kaarsen aan en met een kop koffie in mijn zetel ploffen. Moe maar tevreden! 

Ik had me mijn warm kerstnest gebouwd! En is er ook niemand met die ik het kan delen, zo ben ik gelukkig zo ver te zijn gekomen, mezelf te kunnen waarderen en te kunnen verwennen!

 

Dan maar zonder plasbekertje naar de prikpost, ter plekke mijn plas achter gelaten en, heel belangrijk, een leeg bekertje naar huis meenemen. Nog zit die in mijn tas, maar voor deze keer, zoek ik naar een plek voor dat ding, bij die ik het zeker terug kan vinden! 😉😊😂

 

Liefs