Heb net op FB deze instructies gevonden over het geven van een pil aan een kat. Helaas alleen in het Duits. Heb daarom de tekst voor mijn Nederlandse vrienden vertaald.
De auteur is mij helaas onbekend, maar ik moest hartelijk lachen en eraan denken, dat ik … Maar ja, geniet even van het verhaal:
“1. Leg de kat in je linkerarm alsof je een baby vasthoudt. Plaats rechter duim en middelvinger aan beide zijden van de bek van je kat en oefen lichte druk uit totdat ze haar bek opent. Schuif de pil erin en laat de kat de bek weer sluiten.
2. Til de pil van de vloer en haal de kat achter de bank voor. Neem ze terug op je arm en herhaal de procedure.
3. Haal de kat uit de slaapkamer en gooi de kwijlpil weg.
4. Neem een nieuwe pil uit de verpakking, leg de kat weer op je arm en houd haar poten vast met je linkerhand. Forceer haar kaak open en duw de pil in de achterkant van de bek. Sluit de bek en tel tot 10.
5. Vis de pil uit de vissenkom en de kat uit de garderobe. Roep naar je tuinierende man voor hulp.
6. Kniel op de vloer en knijp de kat tussen je knieën. Houd haar voorpoten stevig vast. Negeer het gegrom van de kat. Vraag je man om de kop van de kat vast te houden en een houten liniaal in zijn keel te duwen. Laat de pil langs de liniaal naar beneden rollen en wrijf vervolgens de hals van je kat.
7. Haal de kat uit het gordijn. Neem een nieuwe pil uit de verpakking. Maak een notitie ervan, dat je een nieuw liniaal moet kopen en het gordijn moet repareren.
8. Wikkel de kat in een groot handdoek. Drapeer de pil in het einde van een rietje. Vraag je man om de kat in de zweetbak te leggen zodat alleen de kop door zijn elleboogboog kan kijken. Gebruik een pen om de bek van de kat open te dwingen en blaas doormiddels het rietje de pil in haar keel.
9. Controleer de bijsluiter om er zeker van te zijn dat de pil niet schadelijk is voor mensen. Drink een glas water om van de smaak af te komen. Verbind de arm van je man en verwijder het bloed van het tapijt met koud water en zeep.
10. Haal de kat uit de tuinschuur van de buurman. Neem een nieuwe pil. Plaats de kat in een kast en sluit de deur ter hoogte van de nek zodat de kop eruit steekt. Dwing de bek van je kat open doormiddels een dessertlepel. Schiet met een rubberen band de pil in de keel van de kat.
11. Haal een schroevendraaier uit de garage om de deur terug in de kast te plaatsen. Doe koude kompressen op je gezicht en controleer de datum van je laatste tetanus vaccinatie. Gooi je met bloed bespoten T-shirt weg en haal een nieuwe uit de slaapkamer.
12. Laat de brandweer de kat uit de boom halen. Excuseer aan de buurman die het hek is binnengereden om de kat te ontwijken. Neem de laatste pil uit de verpakking.
13. Bind voor- en achterpoten van de kat met de waslijn samen. Zet ze vervolgens aan de poten van de eettafel vast. Trek tuinhandschoenen aan, open de mond met behulp van een koevoet. Doe de pil erin, gevolgd door een groot stuk haasbiefstuk. Houd de kop van de kat rechtop en giet er water de keel achteraan om de pil naar beneden te spoelen.
14. Laat je man je naar het ziekenhuis brengen. Blijf stil zitten terwijl de arts jouw vingers en armen naait en de pil uit uw rechteroog verwijdert. Stop op de terugweg bij de meubelzaak en bestel een nieuwe tafel.”
Mijn schilderhart dacht al onder het lezen, dat het verhaaltje een geweldig script voor een comic of clipje of tekeningen zou kunnen zijn. Maar hiervoor zou mijn tekenvermogen niet voldoende zijn. Terwijl mijn schilderijen vak ontstaan, uit de beelden en verhalen, die me bezig houden, dus verhalen, die o.a. ook uit mijn gevoelens zijn voortgekomen. Een meestal, bijna altijd denk ik, “hoe moet ik dat nu op een doek uitdrukking geven.” Tot mijn eerste gedachten behoort ook altijd, “dat kan ik niet…dat lukt me toch niet”. En toch blijven mijn gedachten hangen bij “hoe kan ik de zoektocht naar mezelf, mijn treurigheid, mijn eenzaamheid… op het doek brengen?” Vak lig ik avonds in het donker in bed en het ontstaan ideeën en beelden.
Ik schilder waar ik van hou en ik geef mijn angsten een gezicht. Mijn treurige clowns bv vertellen van de masken, die niet kunnen tegen houden, dat er verdriet zit.
Met de groei van een schilderij groeit ook het begrip tot mezelf en mijn gevoelens.
Reactie schrijven