woorden zij geen pareltjes, of toch wel…


Woorden kunnen niet zo maar afglijden van me

 

Ik mis het schrijven, nee, niet het schrijven… Schrijven kan ik altijd en doe ik dus ook. Maar het kunnen delen, dat is het wat ik mis. En waarom doe ik het dan niet? 

Woorden zijn net pareltjes. Een schitterend sieraad, een traan, of ook vreemd ingekapseld deel! Ze zijn hard en lijken toch heel zacht!

Woorden maken verbinding, woorden kunnen afweren, woorden kunnen schilderen, woorden kunnen genezen, woorden kunnen pijn doen! 

Woorden een schat, ja! Maar ook een wapen? Oh, ja!

Afhankelijk ervan hoe je van woorden gebruik maakt, kunnen ze al deze attributies hebben en zelf meer.

Filosofisch “bullshit”, zou je zeggen? “Ik praat ma hoe mijn snavel is gegroeid.” En “wat anderen ervan maken zal me worst wezen” (Duits-Nederlands “gebrabbel” voor “ik praat ma zoals ik het wil/kan” en “maakt niet uit, wat anderen ervan denken”). Is dat waarheid? Wil je niet worden begrepen? Wil je je met je woorden niet verstaanbaar maken? Niet begrepen worden? Eenrichtingscommunicatie?

Vak maak ik in het begin van een communicatie in het Nederlands met een voor me onbekende persoon de opmerking, “S.v.p. vraag me, als je me niet begrijpt, of als ik iets zeg, heb verteld, wat je niet goed begreep. Zo kunnen we misverstanden uitruimen en ik kan uitleg geven, andere woorden vinden, om je duidelijk te maken wat ik bedoel.” Meestal krijg ik te horen “Oh, je kunt je uitstekend verwoorden en ik begrijp je heel goed.” Soms les ik uit latere reacties, of helemaal geen reacties iets heel anders.

Leg ik elk woord op een “weegschaal van goud” (Duitse uitdrukking: “Jedes Wort auf die Goldwaage legen” – einer Aussage einen zu hohen Wert beimessen, übertrieben auf die genaue Bedeutung der Worte achten – vertaling: Zet elk woord op de gouden weegschaal - hecht een te hoge waarde aan een woord, let te veel op de exacte betekenis van de woorden.) Ergens klopt dat wel, denk ik, maar ik denk ook, dat dat bij mijn gevoeligheid hoort. Bij mijn analytisch verstand, bij mijn oplettendheid en mijn wil te begrijpen en begrepen te worden.

Woorden zijn machtig, krachtig, kleurrijk en kunnen bruisend van leven en liefde zijn. Ze zijn een sterk middel je gevoelens duidelijk te maken. Ze zijn het waard om eerlijk, sensueel en liefdevol van hun gebruik te maken. Als woorden dit waardvol kunnen zijn, is het dan niet ook je medemens?

Reactie schrijven

Commentaren: 0